14/5/10

Άλλο σχέδιο

Διάβαζα σχεδόν παντού, την Κυριακή, για τις μαμάδες. Εγκώμια αλλά και καταδίκες γι αυτές που παρατάνε τα παιδιά τους, τα απαρνούνται, είτε γιατί έχουν δυσκολίες, είτε για κοινωνικούς λόγους, είτε για οικονομικούς, είτε γιατί έτσι αποφάσισαν, είτε γιατί έτσι βολεύει. Δεν είμαι σε θέση να κρίνω καμία μαμά για την οποιαδήποτε επιλογή της. Ομως θέλω να προσθέσω άλλη μία κατηγορία.
Την μανούλα της ιστορίας μου θα την λέω Στέλλα. Η Στέλλα είχε όντως μια δύσκολη πρώτη εγκυμοσύνη και πρόωρο τοκετό. Το παιδί στη θερμοκοιτίδα, ελλιποβαρές. Τα γνωστά. Οταν το παιδί πήγε στο σπίτι, ανέλαβε η γιαγιά. Η μαμά της. Το τάιζε, το φρόντιζε, κοιμόταν εκεί. Εκείνη πολύ κουρασμένη δεν άντεχε άλλο. Το παιδί μεγάλωσε, υγιέστατο. Και στης γιαγιάς το σπίτι συνεχώς. Εκείνη πάντα κουρασμένη δεν άντεχε τη φροντίδα του σπιτιού καν, ούτε καν μαγείρεμα. Η μαμά της όλα και το παιδί φυσικά. Δεν μιλάμε για καμία αρρωστιάρα. Νέα, ωραία, γυμνασμένη, με άδεια ένα χρόνο από τη δουλειά και τουλάχιστον άλλους 6 μήνες πριν γεννήσει, λόγω των δυσκολιών, όλα στα συν. Γυρίζει στη δουλειά για ένα μήνα και ...έγκυος στο δεύτερο. Ομαλή εγκυμοσύνη. Γεννάει. Αλλά πρόβλημα. Δεν γίνεται τώρα με το μωρό να έχει και το άλλο παιδί στο σπίτι. Είναι πολύ κουραστικό. Δεν αντέχει. Της "σπάνε τα νεύρα". Στη γιαγιά. Για τουλάχιστον ένα χρόνο, τα δύο παιδιά δεν κοιμήθηκαν ποτέ κάτω από την ίδια στέγη. Η μαμά ένα χρόνο άδεια πάλι.


Τα 2 κοριτσάκια έχουν μεγαλώσει αρκετά τώρα. Εκείνη εξακολουθεί να μην τα αντέχει. Να γκρινιάζει στον άντρα της γιατί αργεί να γυρίσει και "δεν αντέχει άλλο". Να γυρίσει να τις κρατήσει γιατί της "έχουν σπάσει τα νεύρα τα κωλόπαιδά του". Δύο νορμάλ κοριτσάκια όπως όλα τα κοριτσάκια. Με όση ζωηράδα μπορεί να έχουν δύο κοριτσάκια 6-7 χρονών. Ποτέ δεν τα έχει πάρει μαζί της σε ταβέρνα. Ποτέ δεν έχει πάει μαζί τους για καφέ. Ποτέ δεν έχει πάει μαζί τους στο σούπερ μάρκετ. Ποτέ δεν τα έχει πάει σινεμά (εκείνη). Ποτέ δεν βγαίνει από το σπίτι μαζί τους, παρά μόνο αν πάει σε κάποιο άλλο σπίτι όπου είναι πιο ελεγχόμενα τα πράγματα. Οπουδήποτε αλλού απλά δεν μπορεί να τα πάει. Δεν μπορεί να σκεφτεί πώς θα κυκλοφορήσει με τα δύο παιδιά. Οταν της πρότεινα να πάρει έστω το ένα μόνο και το άλλο να το αφήσει στη γιαγιά, απάντησε ότι δεν μπορεί ούτε καν με το ένα. Γιατί δεν το "αντέχει" και "της σπάνε τα νεύρα".
Εγώ τώρα αναρωτιέμαι: είναι η γυναίκα αυτή μάνα που αγαπάει τα παιδιά της;
Και για ποιό λόγο ακριβώς έκανε δεύτερο παιδί; Αφού και το ένα της έπεφτε βαρύ.

32 σχόλια:

ephee είπε...

Κοίτα, εγώ που τα αντιπαθώ τα παιδιά, έχω το ελαφρυντικό ότι ξέρω τι μου γίνεται και επιλέγω να ΜΗΝ κάνω.
Τώρα αυτή η γυναίκα, όπως και πολλοί άντρες (μη νομίζεις) κάνουν παιδιά στην ουσία για έναν μόνο λόγο.. να ακούσει ο παππούς και η γιαγιά το όνομά τους.. Ε, δηλαδή και με το συμπάθειο. Χέσε με.. Για τους άλλους δεν κάνεις παιδιά. Ούτε απλά "συμβαίνουν" τα παιδιά. "Συμβαίνουν" ελλατωματικά μπλουζάκια που τα πας για αλλαγή. Τα παιδιά δεν είναι μπλουζάκια όμως, κι αν ήταν πιο συνειδητοποιημένοι αυτοί που έλαχε να τα φέρουν στον κόσμο, θα είχαν εκλείψει οι "Στέλλες"

eleni είπε...

Δεν υπάρχει απάντηση που μπορώ να δώσω... το μόνο ότι μάλλον η ίδια δεν είναι ευτυχισμένη με την δική της ζωή και κατ' επέκταση αυτό επηρεάζει και την σχέση της, την ψυχολογία της, το συναίσθημα της με τα ίδια της τα παιδιά... θέλω να εύχομαι ότι θα δει κάποτε την πραγματικότητα... δεν μου αρέσει να στιγματίζω κάποιον για την συμπεριφορά του... πιστεύω ότι σε κάτι τέτοιες συμπεριφορές, υπάρχουνε βαθύτερα αίτια... αίτια που απαραιτήτως πρέπει να εντοπιστούν, να συζητηθούν για να απελευθερωθεί το υποκείμενο...
ας είναι καλά...

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Το δεύτερο παιδί το έκανε γιατί το είπαν κάποιες φίλες γιατί υπάρχει η μάνα της....
Και γιατί της γίνονται τα χατίρια;
Γιατί γίνομαι έξαλλη;;;;;

Τσαλαπετεινός είπε...

Ακραία περίπτωση που μάλλον χρειάζεται βοήθεια ειδικού.
Φαντάζομαι ότι θα έχει προβληματική συμπεριφορά όχι μόνο
απέναντι στα παιδιά της αλλά και στον σύζυγο και στους φίλους
και στη δουλειά της. Θλιβερή περίπτωση...

Και λοιπόν;E allora? είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Και λοιπόν;E allora? είπε...

Ζούμε σε μια κοινωνία που αν δεν παντρευτείς να κάνεις παιδιά είσαι μια άχρηστη γεροντοκόρη.θεωρώ ότι θέλει πολλά κότσια και πολύ θάρρος από μια Ελληνίδα να αποφασίσει ότι δε θέλει παιδιά και να μην τα κάνει.Είναι ειλικρινά κρίμα γιατί αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν με ένα αρνητικό πρότυπο μάνας όσο κι αν υπάρχει η γιαγιά.
Υπάρχει βέβαια και μια άλλη θεωρία,αυτή η μάνα να υποφέρει από ψυχολογικά προβλήματα και κανένας να μην το έχει πάρει χαμπάρι.
Δεν ξέρω τι να πω ειδικά όταν ακούω χειραφετημένες γυναίκες να συμπεριφέρονται έτσι!

Ανώνυμος είπε...

Όταν δεν ζούμε μια κατάσταση από μέσα συνήθως βγάζουμε λάθος συμπεράσματα γιατί πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως φαίνονται. Δεν δικαιολογώ τίποτα ούτε κρίνω συμπεριφορές. Μου δημιούργησες όμως μια απορία. Αλήθεια θεωρείς "συν" τους 6 μήνες άδεια πριν την εγκυμοσύνη όταν αναφέρεις ότι αυτό έγινε λόγω των δυσκολιών; Πιστεύω ότι καμία γυναίκα δεν θα ήθελε τέτοιου είδους άδεια σε αντιστάθμισμα μιας δύσκολης εγκυμοσύνης.
Τώρα για ποιο λόγο έκανε δεύτερο παιδί; Μάλλον για να έχει παρέα και να μην είναι μόνο του το πρώτο, κάτι πάρα πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μου.

Μaya είπε...

πολλές φορές η διήγηση, είναι πιο τρομακτική από την κατάσταση που περιγράφει, γιατί είναι "χρωματισμένη" από προσωπικές εκτιμήσεις!
θα συμφωνήσω με τα παραπανω σχόλια πως χρειάζεται βοήθεια γιατί η στάση της απέναντι στην οικογένεια της απεικονίζει βαθύτερα εσωτερικά προβλήματα!

Coffeemug είπε...

ephee, υπάρχουν πολλοί λόγοι. Κι άλλος ένας είναι γιατί ταιριάζει ωραία στην φωτογραφία:μαμά, μπαμπάς, 2 παιδιά, μαιζονέτα. Πάντα υπάρχουν λόγοι για όλα. Δεκτοί όλοι. Και όπως το λες κι εσύ, τίποτα δεν ήταν τυχαίο. Απλά αναρωτιέται κανείς για τους λόγους.

eleni, διαβάζοντας όσα γράφετε όλοι, παρατηρώ ότι θεωρείτε ότι κάτι άλλο υπάρχει από πίσω. Κάποιο άλλο πρόβλημα. Ισως είμαι πολύ κοντά και δεν το βλέπω. Ενα που βλέπω γιατί είναι διαφορετικό από ότι κάνω εγώ και είναι σε υπέρμετρο βαθμό, είναι η τάξη. Δηλαδή τα παιδιά δεν μπορούν να απλώσουν τα παιχνίδια και να παίξουν. Υπάρχει θέμα. Θα παρατηρήσω πιο προσεκτικά όμως.

Coffeemug είπε...

Αντιγόνη, γιατί ένα ίσον κανένα και χίλια άλλα δυό που ακούμε όλη την ώρα. Δεν είναι ότι μετανιώνει ή κάτι τέτοιο αλλά όχι ότι τα μεγαλώνει κιόλας. Μια μέρα έγινε θηρίο με μια θεία της που της είπε ότι την μεγάλη την μεγάλωσε η γιαγιά. Ούτε της ξαναμίλησε. Εχουμε και πλάκα ε;

Τσαλαπετεινέ, δεν το είδα μέχρι τώρα όπως το βλέπεις εσύ. Πράγματι θλιβερό. Θα παρατηρήσω την κατάσταση από το δικό σου πρίσμα. Ισως τα παιδιά της δημιουργούν αναστάτωση στην τάξη που επιθυμεί να έχει γύρω της. Μπορεί.

Coffeemug είπε...

Και λοιπόν, σε όλες τις καταστάσεις υπάρχουν υπέρ και κατά. Επιλέγεις αυτό που σου ταιριάζει. Δεν είναι όλα για όλους. Αλλος θέλει ένα, άλλος κανένα, άλλος 5. Και όλοι είναι όμως υπεύθυνοι για την επιλογή τους. Καθώς και για το αν το μετανιώσουν. Μόνο που σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει όπισθεν ούτε rewind.

Maya, εννοείται ότι εδώ υπάρχει η δική μου φωνή. Βάζω το χρώμα που επιθυμώ εγώ και λέω ότι θέλω, όπως το θέλω. Δεν είμαι υπερβολική γιατί δεν είμαι υπερβολική και στη ζωή μου. Ομως εδώ υπάρχει αυτό που βλέπω εγώ και αν ρωτούσατε και εκείνη θα σας έλεγε ότι έχει μια ευτυχισμένη οικογένεια και σίγουρα είναι έτσι.

Coffeemug είπε...

Ανώνυμε/η, ούτε εγώ θέλω να κρίνω. Πώς θα μπορούσα άλλωστε. Δεν θα ήθελα με τίποτα να ζήσω μια επικίνδυνη εγκυμοσύνη με περιορισμούς, με τρόμο ότι το παιδί δεν είναι καλά, ούτε να γεννήσω ένα παιδί 2 κιλά. Με τίποτα, Ούτε το εύχομαι για κανένα και για τίποτα. Θεωρώ "συν" το ότι από τη στιγμή που γέννησε, ξαναπήγε στη δουλειά της μετά από 12 μήνες. Είχε όλο το χρόνο να ξεκουραστεί, να συνέλθει, να μείνει με το παιδάκι της 12 μήνες. Προφανώς γνωρίζεις πόσο σπουδαίο είναι.
Σημαντικό το δεύτερο παιδί. Έχεις δίκιο. Νομίζω όμως ότι κι αυτό πρέπει να είναι μια ώριμη και συνειδητή απόφαση. Αν δεν το θέλεις πραγματικά τότε δεν νομίζω ότι από μόνο του αποτελεί λόγο. Ομως και πάλι αυτό είναι η γνώμη μου γιατί εγώ επέλεξα το παιδί μου να μην έχει παρέα. (για να το θέσω όπως το θέτεις εσύ).

Pink_Fish είπε...

θα προσπαθήσω να κάνω μια ερμηνεία: Μήπως πέρασε επιλόχειο κατάθλιψη την οποία δε ξεπέρασε ποτέ, γιατί δεν διαγνώστηκε? Σίγουρα δεν αγαπάει τα παιδιά της, αυτό είναι σίγουρο. Άραγε πως να νιώθουν τα παιδάκια, που καταλαβαίνουν ότι η μάνα τους δεν τα θέλει? Ο ρόλος του συζύγου ποιός είναι? Πραγματικά λυπάμαι...

PAP DX είπε...

Εάν παντρευτείς και μετά ανακαλύψεις ότι έκανες λάθος υπάρχει λύση. Λέγεται διαζύγιο. Εάν κάνεις παιδί και μετά ανακαλύψεις ότι έκανες λάθος, δεν μπορείς να το επιστρέψεις πίσω. Δυστυχώς πολύς κόσμος κάνει παιδιά, χωρίς να το σκεφτεί όσο χρειάζεται, επειδή "είναι μόδα" και επειδή "έκαναν και οι Ταδοπουλαίοι, άρα θα πρέπει να κάνουμε και εμείς".

Όσον αφορά τώρα τη συγκεκριμένη κοπέλα, καλά αφού είδε τι προβλήματα αντιμετώπισε με το πρώτο παιδί, γιατί έκατσε και έκανε και δεύτερο; Δεν είχε ακούσει για την αντισύλληψη, ή έστω την έκτρωση; Το ξέρω ότι το τελευταίο είναι βαριά κουβέντα, ειδικά όταν την ξεστομίζει, έστω ελαφρά τη καρδία, ένας άντρας, αλλά αφού δεν σκέφτηκε τον εαυτό της, δεν σκέφτηκε τουλάχιστον το παιδί που θα έφερνε στον κόσμο; Από την άλλη μεριά, και πριν συνεχίζουμε να εκτοξεύουμε κατηγορίες εναντίον της, πρέπει να θυμηθούμε ότι υπάρχει και αυτό που ονομάζεται "post natal depression" δηλαδή κατάθλιψη μετά τη γέννα, που στην περίπτωσή της ίσως δεν βρέθηκε κάποιος να το διαγνώσει.

Τέλος, όσον αφορά τον εαυτό μου, αν και είμαι ελαφρώς κατά του γάμου, έχω δηλώσει ότι δεν θα δίσταζα να παντρευτώ αν βρισκόταν το άτομο που θα μου έκανε το κατάλληλο "κλικ". Αυτό όμως που πάντοτε αναρωτιόμουνα είναι το αν θα μπορούσα κάποτε να αποκτήσω ένα παιδί, αν θα είχα την οικονομική δυνατότητα να το μεγαλώσω, αν θα είχα τις αντοχές για να του αφιερώνω το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερου χρόνου μου, αν θα ήμουν στην τελική αρκετά ώριμος για να γίνω πατέρας. Δυστυχώς, αποφάσισαν άλλοι για μένα. Μετά την συνειδητοποίηση της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα, αλλά και τα γεγονότα της προπερασμένης εβδομάδας, η απάντηση μου πλέον είναι όχι. Δεν αξίζει να φέρει κανείς παιδιά σ'αυτόν τον κόσμο...

aremare είπε...

ο μύθος του μητρικού φίλτρου λοιπον...
ή κάτι που δεν καταφερε να λειτουργήσει σωστά.
Ξέρουμε σχεδόν όλοι περιπτωσεις "παραξενης" μητρικης αγαπης,
ή λανθανουσας.
Απλά εδω φαινεται απο μακριά.
Και γω ξερω περιπτωση γυναικας που εκανε τα δυο της παιδια, προφανώς απο υποχρεωση κοινωνική,
είναι η τυπική μανα και καλη νοικοκυρά, αλλα στιγμες-στιγμες,
το ενστικτο μου λεει, πως αυτη η γυναικα δεν αγαπάει καθολου τα παιδια γενικα΄.
Τα ξενα παιδια, και τα ανηψια της, τα μισει,δεν συμπαθει τα παιδια!
Και τα δικα της επίσης!
Βεβαια στις κοινωνικες νόρμες αυτό δεν ειναι αποδεκτο, και ετσι καταπιεζεται
και το καλύπτει.
Την στεριση της αγαπης τα παιδια την εισπρατουν αλλα δεν μπορουν να την αποκρυπτογραφίσουν ακομα.
Εννοειται οτι δεν εμφανιζεται πουθενα με τα παιδια της,
και διακοπες αναγκαστικα τα πηρε οταν εγιναν δεκα χρονων.
Το αξεσουαρ "παιδι", όμως πως "αγαπάει" αυτην την μάνα;
Με τον ιδιο τροπο, όπως τα δικά μας;
Η υπαρχει και δω αμφιδρομη σχεση;

immabill είπε...

Είναι αυτο που λένε οτι μερικοί άνθρωποι γεννιούνται γονείς και άλλοι οχι .... Έχω ακούσει το θεικό '' ε ας κανουμε ενα παιδάκι και θα δούμε πως θα πάει '' .... Τι λες βρε σούργελο ? Δεν πας να αγοράσεις τομάτες ... Αν όντως αυτη η ιστορία είναι πραγματική διατίθεμαι να την πλακωσουμε παρέα στο ξύλο ... Καταλαβαίνω απόλυτα πως ειναι μια πρόκληση να βάλεις και ένα άλλο πλάσμα μέσα στη ζωή σου αλλα αν δεν είσαι ετοιμος τότε γιατί το κάνεις ? GROW UP FIRST !!!

Vany είπε...

Προφανώς το έκανε για να καθίσει άλλον ένα χρόνο.Νταντά υπήρχε άλλωστε.Ο άντρας της τι κάνει?Απορώ.Η μάνα της δεν της έχει πει τίποτα τόσο καιρό? Κανείς δε μιλάει πια σ'αυτήν την οικογένεια?

kanivallos είπε...

Όταν σηκώνεις τα πόδια σου, πρέπει να ξέρεις και τις πιθανές συνέπειες που θα σηκώσουν και οι ώμοι σου.
Την καλησπέρα μου :))

happypepper είπε...

θα με συγχωρέσεις πρωινιάτικο, αλλά εκνευρίστηκα. έχω βαρεθεί να συναντάω περιπτώσεις ανθρώπων ανεύθυνων. Και είμαι πολύ σκληρός με αυτό.
Η μητρότητα είναι ένα δώρο - θάθελα απλά να την πυροβολήσω την κυρία.
τα παιδιά δεν είναι αξεσουάρ.
Τέλος πάντων.
Μ αρέσει που είσαι ένας σκεπτόμενος άνθρωπος.
άντε, καλημερούδια.

Sulpice είπε...

Eίναι πολύ σκληρό! Κάνεις ένα παιδί γιατί το κάνεις, όχι γιατί έτυχε. Και όταν βλέπεις ότι δεν αντέχεις ένα δεύτερο, τότε αποφεύγεις να μπεις σ΄αυτήν την διαδικασία. Και αν τύχει, τότε υπάρχουν και άλλες λύσεις...Δε γίνεται όμως να καταδικάζεις τα παιδιά σ΄αυτήν τη μιζέρια!!

kanivallos είπε...

Γιατί έκανε δεύτερο παιδί?
Για τον ίδιο λόγο που τρώγοντας έξω παραγγέλνουμε και δεύτερη σαλάτα και συνήθως μένει!

Coffeemug είπε...

Pap, πραγματικά, τα παιδιά δεν επιστρέφονται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο. Την γυναίκα την πας πίσω στη μαμά της. Οσο για τη έκτρωση ή την όποια λύση, θεωρώ ότι δεν υπάρχει βαριά κουβέντα για κάτι που δεν σου είναι δυνατόν να αντιμετωπίσεις. Ο καθένας μας μέσα του ξέρει τις δυνάμεις του, τις δυνατότητές του. Σωματικές, οικονομικές, ψυχικές.
Δεν είναι τόσο απογοητευτικά τα πράγματα εκεί έξω. Εχεις εν μέρει δίκιο αλλά και άδικο. Ομως μόνο εσύ ξέρεις τί μπορείς να κάνεις. Νομίζω το παιδί έρχεται αφού υπάρξει πρώτα η σχέση που θα σε εμπνεύσει για κάτι τέτοιο. Και αξίζει. Το βλέπεις αφού το κάνεις. Πιο πριν δεν έχεις ιδέα.

aremare, μύθος. Κατά την προσωπική μου γνώμη. Σε εμένα λειτούργησε μήνες μετά που απόκτησα παιδί. Και αφού διαλύθηκα πρώτα και μετά χρειάστηκε να με ξαναβρώ.
Ούτε η δική μου γνωστή πάει διακοπές με τα παιδιά της. Τα πάει στη γιαγιά. Εκείνη με τον άντρα της πάνε πάντως.

Coffeemug είπε...

Βασίλη, κάπως έτσι. Υπάρχει και το άλλο. Να κάνουμε ένα παιδί να σώσουμε το γάμο. Το παιδί τα διαλύει όλα. Δεν σε δένει. Ισως αργότερα. Ομως όχι όσο είναι μωρό. Έτσι νομίζω εγώ. Τα παραμύθια είναι ωραία και τα βιβλία λένε ωραία παραμύθια για μανούλες και για μωρά.

Vany, ο άντρας δεν μιλάει γιατί δεν αντέχει τη γκρίνια. Ξέρεις τί βάρβαρο πράγμα είναι η γκρίνια; Σε κάνει να κάνεις κάτι πριν καν στο ζητήσει ο άλλος μόνο και μόνο από τον φόβο του τί έχεις να ακούσεις μετά. Η γιαγιά φροντίζει τα εγγονάκια. Μια χαρά όλοι.

Coffeemug είπε...

Κανίβαλε, τί γίνεται όταν τα σηκώνεις στους ώμους; Είσαι απλά ευλύγιστη;

Sulpice, τα παιδιά τα νιώθουν όλα. Η κόρη μου σε ηλικία 3 χρονών, μου έκανε σχετικό σχόλιο καθώς φεύγαμε από το συγκεκριμένο σπίτι. Με ρώτησε"μαμά εσύ γιατί δεν με μαλώνεις ποτέ;" Το μυαλό της έτσι το αντιλήφθηκε. Τώρα επιλέγει να έρχονται οι φίλες της εδώ και να μην πηγαίνει εκείνη εκεί. Κάπως το σκέφτεται πάντως.

Coffeemug είπε...

Πιπεράκη, θα σε συγχωρήσω και ας είναι απόγευμα και μάλιστα βροχερό. Σε μερικές περιπτώσεις τα παιδιά είναι αξεσουάρ που δεν βολεύουν πάρα πολύ. Σε στενεύουν κάπως. Και ενώ προσπαθείς να τα φέρεις στο νούμερό σου, τα άτιμα δεν έρχονται. Οπότε τα αφήνεις σπίτι. Φυσικά και σκέφτομαι.

Coffeemug είπε...

Ροζ ψαράκι, είναι κι άλλα τα θέματα. Νομίζω ότι απλά λέγεται "αφήστε με στην ησυχία μου". Γενικά σαν άνθρωπος αγχώνεται τρομερά με την τάξη. Σε βαθμό εμμονής. Ισως να φταίει αυτό. Μπορεί φυσικά και αυτό που λες. Να υπάρχουν κατάλοιπα. Ομως 7 χρόνια μετά; Δεν είμαι ειδικός. Ισως κάποιος να μπορεί να μας διαφωτίσει περισσότερο

Unknown είπε...

Κάποιοι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να δουν τίποτα πέρα από το "εγώ" τους. Όταν αυτό συμβαίνει σε μητέρες, τα πράγματα γίνονται σοβαρά, όχι για τις ίδιες αλλά για τα παιδιά τους.
Και εγώ γίνομαι έξαλλη με τέτοια "σκέρτσα" και "καπρίτσια" της ... φύσης.

Καλό σου βράδυ

iamaticus είπε...

Ευγενικη μου Coffemug...

Τα παιδια ετσι κι αλλιως αποτελεσμα του ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΜΑΣ ειναι.

Οποιος εχει πνευμα ελευθερο-αυτοκριτικο...ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ-Η-ΕΣΤΩ ΤΟ ΥΠΟΨΙΑΖΕΤΑΙ.

Ειναι ακρως ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ που επιφυλασεσαι να παρεις "ευκολη"..ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΘΕΣΗ...κατα τη γνωμη μου ΣΩΣΤΑ.

Παντως πισω απο το "ΣΤΕΡΗΜΕΝΟ"παιδι...ΨΑΞΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ....
πολλους γονεις θα ΑΘΩΩΣΕΙΣ...μπορει και την ΜΗΔΕΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ!!!

Ανώνυμος είπε...

Είναι το κλασικό παράδειγμα της γυναίκας που κοιτάει τη πάρτη της!

Δεν ξέρω, ουτε μπορώ να την κρίνω, αλλά αν ήμουν άντρας της θα την χώριζα και δεν θα τα ξαναβλεπε ποτε τα παιδιά για να έβλεπε τότε τη γλύκα!

:(

Coffeemug είπε...

meggie, είπαμε πολλά. Για ανάγκη βοήθειας, για κατάθλιψη. Θα συμφωνήσω μαζί σου. Γνωρίζοντας το άτομο, νομίζω το "εγώ" του είναι τεράστιο. Από άλλες καταστάσεις και το πώς τις έχει χειριστεί, από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στους άλλους, νομίζω ότι αυτό είναι τελικά. Λυπάμαι για τους γύρω, μικρούς και μεγάλους.

iamaticus, γιατί θεωρείς ότι τα παιδιά είναι αποτέλεσμα του εγωισμού μας; Ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι. Θέλω να μου εξηγήσεις.

Coffeemug είπε...

Coula, δυστυχώς ο άντρας της, προκειμένου να μην γίνονται συνεχώς τσακωμοί, επιλέγει να μη μιλάει. Οσο μπορεί να το καταφέρνει αυτό βέβαια. Οι δραστικές λύσεις δεν είναι πάντα εύκολες. Για μένα ο άντρας της φταίει εξίσου, για να μην πω περισσότερο.

iamaticus είπε...

ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΜΟΥ COFFEEMUG..
Υπαρχει Ο 1)ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ: Με τα παιδια...ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ (ΠΛΑΤΩΝ).
ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ 2) ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΤΙΛΑΣ (..ειμαι γονιμος γαμιας).
ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ 3)ΔΕΣΙΜΑΤΟΣ-ΤΥΛΙΓΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ.
4)ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ...εξασφαλισης στα γεραματα:ΑΠΟΚΟΥΜΠΙΑ ΛΕΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
5)ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ-ΕΠΕΚΤΑΣΗΣ-ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ (ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ..ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ!!)..η φαρα που λεμε ...Το επαγγελμα του μπαμπα σου να κανεις παιδι μου!!!
6)ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ (πατριδο-συνεχεια,θρησκευτικη μονιμη πελατεια).
7)ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ ΑΝΤΙ-ΑΙΜΟΜΙΚΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ (ΤΑΜΠΟΥ ΤΗΣ ΑΙΜΟΜΙΞΙΑΣ)...βλεπε μυθος "ΡΩΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΑΣ"