Η "φωλίτσα"

Η φίλη μου η Νανά, πριν λίγες μέρες είχε την τιμή να επισκεφθεί το σπίτι ενός άντρα που την γυρόφερνε εδώ και λίγο καιρό. Η Νανά περίπου 40 και ο κύριος κάπου τόσο επίσης. Ακουσε πολλές περιγραφές για την εν λόγω "φωλίτσα".  Ο κύριος, από αυτούς που ονειρεύονται οι μαμάδες των γυναικών σαν την φίλη μου. Με όλα τα "τυπικά προσόντα".

Οποία απογοήτευσις!!!

Το διαμέρισμα δεν έφταιγε σε τίποτα. Ομως ο ιδιοκτήτης του (όχι ενοικιαστής) είχε να ασχοληθεί με αυτό από τότε που ήταν φοιτητής. Τα έπιπλα, το περισσότερο που θα τα χαρακτήριζες, φοιτητικά. Κουζίνα, μπάνιο μουχλιασμένα,  και κιτρινισμένοι τοίχοι, άβαφτο έδω και τουλάχιστον 20 χρόνια, ρολό σπασμένο που δεν πάει ούτε πάνω ούτε κάτω, στερεωμένο με σκαμνάκι ώστε να βλέπεις τουλάχιστον το φως της ημέρας. Φωτιστικά; τί ειναι αυτό; οι γλομποι μια χαρά κανουν τη δουλεία τους. Σεντόνια, πετσέτες ξεφτισμένα. Η περιγραφή σταματάει εδώ γιατί δεν άντεχα να ακούσω παρακάτω.

Μα πού πάς; Οικονομικό πρόβλημα δεν έχεις. Γούστο, τουλάχιστον από όσο μαρτυράνε τα ρούχα σου, έχεις. Τσιγκούνης δεν είσαι, από όσο μπόρεσα να καταλάβω. Τί κάνεις; Πώς φέρνεις μια γυναίκα που δήθεν θέλεις να εντυπωσιάσεις, σε τέτοιο αχούρι; Μα σε όποιο σούπερ-μάρκετ πας έχει πετσέτες, σεντόνια, ποτήρια, πιάτα και προίκα να εξοπλίσεις ότι σπίτι θέλεις μέ ότι τιμή θέλεις. Επιπλα; μα γέμισε ο τόπος πια φτηνά μαγαζιά. Πού πας ανθρωπέ μου; Θα σου άρεσε εσένα να μπεις σε σπίτι τέτοιο; Να ξαπλώσεις σε τέτοιο κρεβάτι με τέτοιο συνθετικό σεντόνι; Να πιεις καφέ από ραγισμένη κούπα; Εσύ που δήθεν πας στα καλύτερα μαγαζιά; Εσύ που δήθεν εκτιμάς το καλό γούστο;

Αντε στο καλό και όταν αποφασίσεις να γίνεις άνθρωπος, ψάξε για γυναίκα! είπε από μέσα της η Νανά και έφυγε βιαστικά γιατί θυμήθηκε μια επείγουσα δουλειά που έπρεπε να κάνει.