Είσαι μακριά, δύσκολη η επικοινωνία. Οταν καταφέρεις να μιλήσεις είναι τόσα πολλά αυτά που θέλεις να πεις και μοιραία αποφεύγεις τα δύσκολα και τις κακοτοπιές. Αρκείσαι στα ευχάριστα, τα ανάλαφρα, αυτά που χαιδεύουν τα αυτιά. Δεν θέλεις να φορτώσεις τον άλλο με έννοιες και γκρίνια. Πόσο πραγματικό όμως είναι αυτό; Πόση ειλικρίνεια έχει; Οταν πνίγεσαι από αισθήματα, όταν έχεις κάνει χιλιάδες σκέψεις, όταν η απουσία είναι τόσο έντονη...Θέλεις να το μοιραστείς. Θέλεις να του πεις έλα γρήγορα, παράτα τα όλα και έλα, σε χρειάζομαι, μου λείπεις. Θέλεις να κλάψεις, να φωνάξεις, να ταρακουνήσεις τον άλλον. Να του πεις ξύπνα, άκου, άνοιξε τα μάτια σου. Ξέρεις ότι δεν πρέπει να τον ταράξεις, να τον πιέσεις. Θέλεις να χαμογελάει με τη σκέψη σου. Να σε νιώθει χαλαρό και χαρούμενο. Και αντί για να πεις αυτό που θέλεις, κρύβεσαι. Παύεις να λες την αλήθεια. Λες μόνο τα μισά, τα όμορφα, τα ανώδυνα. Ανησυχείς μήπως σε κρίνει και τελικά σε απορρίψει, δεν διαφωνείς, είσαι γλυκός και ήρεμος, και όλο και πιο βαθιά πέφτεις και όλο και κλείνεσαι μέσα σου. Και όλο και είσαι πιο παθητικός. Πρέπει να δείξεις γρήγορα ποιός είσαι! 
28/10/09
Επικοινωνία
Είσαι μακριά, δύσκολη η επικοινωνία. Οταν καταφέρεις να μιλήσεις είναι τόσα πολλά αυτά που θέλεις να πεις και μοιραία αποφεύγεις τα δύσκολα και τις κακοτοπιές. Αρκείσαι στα ευχάριστα, τα ανάλαφρα, αυτά που χαιδεύουν τα αυτιά. Δεν θέλεις να φορτώσεις τον άλλο με έννοιες και γκρίνια. Πόσο πραγματικό όμως είναι αυτό; Πόση ειλικρίνεια έχει; Οταν πνίγεσαι από αισθήματα, όταν έχεις κάνει χιλιάδες σκέψεις, όταν η απουσία είναι τόσο έντονη...Θέλεις να το μοιραστείς. Θέλεις να του πεις έλα γρήγορα, παράτα τα όλα και έλα, σε χρειάζομαι, μου λείπεις. Θέλεις να κλάψεις, να φωνάξεις, να ταρακουνήσεις τον άλλον. Να του πεις ξύπνα, άκου, άνοιξε τα μάτια σου. Ξέρεις ότι δεν πρέπει να τον ταράξεις, να τον πιέσεις. Θέλεις να χαμογελάει με τη σκέψη σου. Να σε νιώθει χαλαρό και χαρούμενο. Και αντί για να πεις αυτό που θέλεις, κρύβεσαι. Παύεις να λες την αλήθεια. Λες μόνο τα μισά, τα όμορφα, τα ανώδυνα. Ανησυχείς μήπως σε κρίνει και τελικά σε απορρίψει, δεν διαφωνείς, είσαι γλυκός και ήρεμος, και όλο και πιο βαθιά πέφτεις και όλο και κλείνεσαι μέσα σου. Και όλο και είσαι πιο παθητικός. Πρέπει να δείξεις γρήγορα ποιός είσαι! 
8 σχόλια:
Ωραίες, γλυκιές ανασφάλειες.
typhoon κι εγώ κάπως έτσι το σκέφτηκα.
Ωραίες ... γλυκιές σκέψεις .....
Καλησπέρα.. Μόνο όταν πεις τα δύσκολα, όταν μιλήσεις για τα επώδυνα και ο άλλος ανταποκριθεί "όπως πρέπει" θα καταλάβεις αν αξίζει ο κόπος.
Λευκή είναι ένα καλό τεστ αυτό αλλά είχα στο μυαλό μου ότι σίγουρα αξίζει τον κόπο, ότι σίγουρα δεν θα φύγει ότι και να πεις, από την άλλη η απόσταση δεν επιτρέπει την πολυτέλεια χασίματος χρόνου σε "μου είπες...σου είπα". τόμπολα
Εγώ πάλι είμαι στη φάση που τα 'χω πει πάρα πολύ και τώρα λέω να τα μαζέψω λιγάκι. Τέλος πάντων, κατέληξα πως καλά είναι να διαχωρίζω: σε ποιους μιλάω για τι. Κι ευτυχώς, έχω τις φίλες μου που υποφέρουν :-)
Όχι, όχι, διαφωνώ εντονότατα!!! Καλές οι φίλες αλλά όταν κάποιος "αξίζει", είναι κάτι σαν ευχή και κατάρα. Πρέπει να τον βάλεις στα δύσκολα, μη σου πω μπορεί να το θέλει κιόλας! Κι αν όντως αξίζει θα το εκτιμήσει και θα ανταποκριθεί δεόντως.
elf καλό είναι να τα λες πολύ. Ετσι ξέρει και ο άλλος που βαδίζει. Το θέμα είναι ότι δεν τολμάμε πάντα όλοι να το κάνουμε και τελικά ο άλλος είναι στα μαύρα σκοτάδια.
Λευκή ορμάς κι όποιον πάρει ο χάρος. Δύσκολο κι αυτό πάλι.
Δημοσίευση σχολίου